تغيير و باز هم تغيير

تغيير و باز هم تغيير

در زندگي، خيلي از افراد را ديده ايم كه تلاش مي كنند ديگران را تغيير دهند يعني كاري كنند كه آن ها هماني شوند كه اين ها مي خواهند.در صورتي كه اين تغيير مورد نظر آنان شكل بگيرد ،احساس رضايت مي كنند و در غير اين صورت سرشار از خشم و سرخوردگي مي شوند. اين تلاش مي تواند در محيط هاي اجتماعي مثل محل كار ،محل تحصيل و حتي روابط خانوادگي و زناشويي باشد. يعني چه بسا يك فرد تلاش مي كند همسرش را تغيير دهد و هر قدر تلاش بيش تر و جدي تر،سرخوردگي و خشم ناشي از عدم تغيير نيز بيش تر و مخرب تر. ما آدم ها براي دستيابي به آرامش چاره اي جز اين نداريم كه از تلاش براي تغيير دادن اطرافيان دست بكشيم و در عوض به تغيير خود بيانديشيم.بديهي است اگر كسي خودش خواست تغيير كند و در اين راه از اطرافيان خود نيز كمك خواست تلاش ديگران براي تغيير وي مثبت و سازنده خواهد بود چون دراين جا خود فرد، خواهان تغيير است.

به راستي تغيير خوب است يا نه؟ پاسخ روشن و ساده ي آن اين است كه تغيير خوب،خوب است و تغيير بد، بد. اگر سخن از لزوم تغيير مي گوييم انتظار مي رود كه از تغيير مثبت سخن گفته باشيم."تغيير" خود يك مهارت است و مانند هر مهارت ديگر نيازمند سخت كوشي و تمرين. يادمان باشد در صورتي تغيير اطرافيان (همسر،فرزند،دوست و...)نيز پايدار خواهد بود كه ما نيز در مقابل تغيير ديگران ،تغيير كنيم . اگر همسر من تلاش مي كند تا يك عادت بد را از خود دور كند و يا يك رفتار مثبت را در خود ايجاد نمايد ،تغيير من اين خواهد بود كه تلاش او را ببينم ،ياري اش كنم،تشويقش نمايم و از مشاهده ي تغييرات تدريجي او احساس خرسندي خود را نشان دهم. به عبارتي هر تغييري ،نيازمند تغيير ديگري از سوي اطرافيان خواهد بود و چنين است كه جويبار زندگي همواره در جريان است و هيچ گاه نمي گندد.

ساحل افتاده گفت گرچه بسي زيستم

هيچ نه معلوم شد آه كه من كيستم

موج زخود رفته اي تيز خراميد و گفت

هستم اگر مي روم گر نروم نيستم