لطفاً کاملاً انسان باشید

 

من ؛انسانم ،فقط همین

در جایی مصاحبه ای با یکی از اساتید حافظ پژوه را می خواندم که گفته بود:

"حافظ؛انسان کامل نبود بلکه کاملاً انسان بود."

(مردان تنهای شب، گفتگو با بهاءالدین خرمشاهی،سایت انسان شناسی و فرهنگ)

به عنوان یک روان شناس ،این تعبیر را بسیار جالب و گره گشا برای درک ماهیت دقیق تر رفتارهای انسان می دانم:آری هر یک از ما کاملاًانسان هستیم و قرار نیست انسان کامل بودن را از خود و دیگران انتظار داشته باشیم.رمز بهداشت روانی ما همین است که به دنبال این نباشیم که انسان کامل شویم بلکه بپذیریم کاملاًانسان هستیم با تمامی ضعف ها و قوت ها ،با همه ی خطاها و پذیرش خطاها ،با تمام ویژگی های انسانی.

اضطراب و خشم و افسردگی ناشی از این است که می خواهیم – و یا از ما می خواهند –"انسان کامل باشیم یعنی بدون خطا ،بدون شکست،بدون ضعف ،بدون ترس و .... در حالی که ما انسانیم و انسان بودن ما احتمال تمامی این ویژگی ها را پدید می آورد.

 پس برای آرامش خود  تلاش کنیم کاملاً انسان باشیم ،نه خدا،نه فرشته و نه حیوان فقط انسان.

 

نه فرشته ام ، نه شیطان ، کی ام و چی ام؟ همینم

نه ز باده و نز آتش ، که نواده ی زمینم

منم و چراغ خردی که بمیرد از نسیمی

نه سپیده دم به دستم ، نه ستاره بر جبینم

منم و ردای تنگی که به جز «من» اش نگنجد

نه فلک بر آستانم ، نه خدا در آستینم

نه حق حقم ، نه ناحق نه بدم ، نه خوب مطلق

سیه و سپیدم : ابلق! که به نیک و بد عجینم

نه برانمش ، نه در بر ، کِشَمَش ، غم است دیگر

چه بگویم از حریفی که من اش نمی گزینم؟

نزنم نمک به زخمی که همیشگی است ، باری ،

که نه خسته ی نخستین ، نه خراب آخرینم

تب بوسه ایم از آن لب ، به غنیمت است امشب

که نه آگه ام که فردا ، چه نشسته در کمینم

(شعر از حسین منزوی)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برچسب‌ها: انسان, بهداشت روانی, اضطراب, افسردگی

نوشته شده توسط عباس سالاری در ساعت 16:17 | لینک  |