مهارتي انساني به نام گفتگو

مهارتي انساني به نام گفتگو

يكي از مهارت‌هاي  ارتباطي  به ويژه در ميان همسران، گفتگوست.

"گفتگو" فرآيندي دوسويه است يعني صرفاًبا گفتن يكي به ديگري ،اين فرآيند شكل نمي‌گيرد بلكه "گفت" و" گو" است يعني هردوطرف بايد گوينده و شنونده باشند. در اين فرآيند دوسويه ،"گوش كردن" ،نقش  مهمي  در  شكل گيري يك ارتباط انساني دارد.بسياري از همسران ،سخن مي‌گويند اما اين سخن گفتن بيش از آن‌كه فرآيندي دوسويه باشد مانند يك خيابان يكطرفه است كه هر دو مي‌خواهند در دو جهت مخالف از آن عبور كنند و بديهي است در چنين حالتي يا تصادف مي‌كنند يا هردو از حركت باز مي‌ايستند و نه خود عبور مي‌كنند و نه به ديگري اجازه‌ي عبور مي‌دهند.اين همان حالتي است كه همسران پس از يك يا چند ارتباط گفتاري نامناسب،يا به مشاجره و دعوا مي‌رسند ويا ترجيح مي‌دهند اصلاً با هم حرف نزنند و اين يك شكل از طلاق عاطفي است كه همسران به ظاهر كنار هم زندگي مي‌كنند اما با هم ارتباطي سالم و عاطفي ندارند.

 براي دست يافتن به مهارت سالم و اثرگذاري به نام گفتگو ،هردوطرف بايد بيش و پيش از اقدام براي گفتن،به مهارت شنيدن و گوش كردن برسند.اگر دو طرف گفتگو مثل يك زن و شوهر،به جاي اشتياقِِِِ ِ گفتن،مشتاق شنيدن باشند،نخستين ثمره‌ي آن نشان دادن علاقه و احترام خود به طرف مقابل خواهد بود .

براي اطمينان از دستيابي به هنر شنيدن‌،بهترين شيوه، تمرين پرسشگري و بازگويي شنيده‌هاست يعني هنگام گفتگوي دو همسر،گوينده از شنيده‌هاي شنونده ،پرسش نمايد. هنگامي كه شنونده از شنيده‌هايش به گوينده مي‌گويد دو فايده‌ي گرانقدر در پي خواهد داشت:

نخست اين كه با بازگويي شنيده‌ها ،نشان مي‌دهد كه به سخنان گوينده گوش مي‌داده است زيرا گاهي اوقات به دليل عدم تمركز ،به گوينده نگاه مي‌كنيم اما تمامي يا بخشي از سخنان او را نمي‌شنويم.

فايده‌ي دوم اين كه علاوه بر شنيدن صداي گوينده آيا معنا و مفهوم پيام او را درك كرده‌ايم؟در اغلب مشاجرات زوج ها ،آن‌ها دچار سوءبرداشت شده اند و بر اساس همين عدم فهم دقيق پيام با هم به مجادله‌هاي توهين‌آميز ادامه مي‌دهند.پس مي‌توانيم در جريان گفتگو،به عنوان شنونده ،پيام‌هاي شنيده شده‌ي خود را به گوينده اعلام كنيم و در صورتي اين پيام‌هاي دريافتي را درست بدانيم كه گوينده،آن‌ها را تاييد نمايد،در چنين حالتي ،از مشاجره و قهرهاي محبت سوز و ويرانگر پيشگيري نموده‌ايم.